Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Γιατι δεν μουγραψες

Χθες βραδυ δεν μ επαιρνε ο υπνος κι ειπα να παω με τη σκεψη μου
στα μερη που βαδιζαμε μαζυ.Βαδισαμε ως τη πλατεια κι υστερα μουπες
να παμε στο ταβερνακι της γειτονιας ναφαμε μεζεδακια απο κοτοπουλο
μαζυ με το κρασι που τοσο αγαπουσες..
Εκει τα κουβεντιασαμε..Δεν θυμαμαι ομως τι ειπαμε και παιδευομουν
για να θυμηθω τι ηταν εκεινο που σε στεναχωρεσε και περασε τοσος
καιρος και δεν μου εγραψες να μαθω νεα σου να δω τι αποφασισες
να κανεις...
θυμηθηκα την ολη ατμοσφαιρα τον χαμηλο το φωτισμο τη γευση πουχε
το κοτοπουλο τους ανθρωπους που στεκονταν παραμερα και σιγομιλουσαν.
Ενοιωθες ομορφα που ειμαστε μαζυ και καπως ενθουσιασμενος γι αυτα
που ειχες να μου πεις.Τα ονειρα σου για το καινουριο σου ξεκινημα..
Τι σου ειπα τοτε εγω αυτο δεν το θυμαμαι.Μηπως σε στεναχωρεσα;
Κι αν ναι γιατι δεν μου το ειπες;Σαν να θυμαμαι ομως πως φυγαμε
αγκαλιασμενοι..
Τι μπορουσα να σου ειχα πει αφου δεν γνωριζα τι ηταν καλο να κανεις.
Σαν φοβισμενος απ το καινουριο πιθανον να φρεναρα τον ενθουσιασμο σου...
Δεν ξερω γι αυτο ισως σε στεναχωρεσα και δεν μου εγραψες να μαθω νεα σου;...

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Ετσι ονειρευτηκα την αγαπη..

Αγαπη μου...Τις ωρες τις ατελειωτες της μοναξιας σε σκεπτομουν σε ειχα αναγκη σε ηθελα.
Φανταζομουν πως ετρεχα κρατωντας μια αγκαλια αγριολουλουδα..
Ετρεχα στη προσπαθεια μου να σε συναντησω στο αλλο αγροκτημα στη περα καμπη του δρομου.
Ετρεχα ασταματητα για να φτασω προς τη μερια σου οταν επεσα πανω σ ενα γυαλινο χωρισμα.
Σ εβλεπα περα,ηταν σαν να ζουσες τη δικια σου ζωη..Αραγε εσυ με σκεπτοσουν;
..Θαθελα να σε παρω στην αγκαλια μου να σε στολισω με τ αγριολουλουδα..
Αρχισα να χτυπω το γυαλινο χωρισμα και να φωναζω..Ε αγαπη ελα να φυγουμε μαζυ
Να ταξιδεψουμε για τις γαλαζιες ακρογιαλιες της πατριδας μου
Να φτασουμε στα μερη που ζουν τα γλαρονια και οι παιδικες αναμνησεις μου..
..Να δω μεσα στις θαλασσες των ματιων σου την αληθεια μου..
Θαθελα τοσα να σου πω. Να βαδιζω με τις ωρες και να κουβεντιαζω μαζυ σου.
Θαθελα να σου μιλησω για μενα και τη ζωη μου,για τους παιδικους μου μου φιλους
και τα ονειρα μου..Θα εκανα μια προσπαθεια για ν ακουμπησω στη δικια σου ζωη.
Να βρω το αντικρισμα,το συνταιριασμα της..
Γυρισες προς το μερος μου ασυναισθητα.Ξαφνιαστηκες που με ειδες,δεν με περιμενες.
Χαρηκες ετσι τουλαχιστον μου φανηκε..Σηκωσες τα χερια και μου φωναξες..
Ετρεξες για να με συναντησεις..-Καλε μου.Ετσι αραγε ειπες;
Το γυαλινο χωρισμα δεν αφηνε τη φωνη σου να περασει και τα λογια σου
δεν μπορουσαν να βρουν δρομο για να ρθουν σε μενα..Τα λογια δεν ειχαν θεση
στους δρομους της σιωπης.Στους κοσμους που φθαναμε μονο με τα ματια μας..
Προσπαθουσα να σου περασω με το βλεμμα μου, με τις χειρονομιες μου αυτο που
ηθελα να σου πω.Να σου μεταδωσω το ποση αναγκη ειχα να βρεθω κοντα σου.
Απλωσα τα χερια μου επανω στο τζαμι.Κολλησα επανω ακομα και τα χειλια μου.
Λαχταρουσα τοσο να νοιωσω την επαφη σου.Να νοιωσω τη ζεστασια σου...
Αγαπη μου βαλε τα χερια σου εκει που ειναι τα δικα μου σου ειπα με τα ματια μου.
Κι ακουμπησε τα χειλη σου αντικρυ στα δικα μου..Κι ας μεινουμε ετσι..
Μεχρι να βρουμε την ευκαιρια και τον τροπο να σπασουμε τα τζαμια.
Να ζησουμε αγκαλιασμενοι.Για παντα μαζυ..Μηπως εζησα αληθεια ενα ονειρο..

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

Επιστροφη απο ταξιδι. παραλλαγη δευτερη.

ΧΘΕς βαδιζαμε για πολλες μερες μεσα στις μεγαλες πολεις
περα απ τη πατριδα μας...
Οι ξενοι δρομοι κουραστηκαν να σηκωνουν τα βηματα μας.
προσπαθουσαμε να κανουμε τη γνωριμια τους.
Ο εγωισμος μας ηθελε να βρει βασεις οταν μπαινοβγαιναμε
σε κτηρια σπουδαια που φιλοξενουσαν αγαλματα και εικονες.
Πολλες φορες χανομασταν και προσπαθουσαμε να βρουμε που μεναμε.
Οι λεξεις μας που αναζητουσαν βοηθεια δεν ηταν καλα τακτοποιημενες
για να καταλαβουν τι τους ζητουσαμε..Βαζαμε τα χερια μας
για να συμπληρωσουν αυτα που τους λεγαμε..
Σημερα αυτο το χωμα ειναι το δικο μας.Αυτη ειναι η πατριδα μας.
Ξερουμε πια να υπαρχουμε χαθηκαν οι παρεξηγησεις.
Μπορουμε με τις σωστες λεξεις να λυνουμε τις διαφορες μας
να ζηταμε αυτα που θελουμε για βοηθεια.
Βρηκαμε τα λογια μας καιξερουμε πως να τα πουμε με τους δικους μας.
Τωρα πια μαθαμε πως η πατριδα μας ειναι πολυ πιο ομορφη απο τις αλλες πατριδες
και ο ηλιος της ειναι πολυ πιο δυνατος απο τους αλλους ηλιους
Νοιωσαμετην θαλπωρη και τη ζεστασια της χωρας μας....

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Επιστροφη απο ταξιδι-παραλλαγη πρωτη.

Χθες ολα δεν ειχαν χρονο για μας
ηταν δεμενα στις ημερομηνιες των καρτ ποσταλ
που στελναμε στους δικους μας.
Μια φωτογραφια που εδειχνε την πορεια μας
και λιγες λεξεις που ελεγαν οτι δεν τους ξεχασαμε..
Χθες ολα δεν ειχαν τοπο για μας
μεσα στις πολεις χασαμε τους εαυτους μας
γυρευοντας να τους τοποθετησουμε
κατω απο ξενους ηλιους..
Χθες ολα δεν ειχαν γλωσσα για μας
τ αφτια μας χαθηκαν στην αναζητηση μιας φιλικης φωνης.
Στα ξενικα προσωπα ματαια προσπαθουσαμε
να γνωρισουμε δικους μας για να μιλησουμε.
χθες μονοι μας βαζαμε εμποδια για να τονισουμε τις μοναξιες μας.
Ανησυχουσαμε και φωναζαμε για πραγματα ασημαντα.
Ειχαμε χασει τα νερα μας
Σημερα ειναι το τελος του ταξιδιου μας
τουτο το μερος ειναι η πατριδα μας.
Αυτη τη φορα θα βρουμε τις λεξεις για να μιλησουμε
στους δικους μας.Θα εχουμε καπου
για να ακουμπησουμε την αγαπη μας..

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Για ενα αξεχαστο καλοκαιρι.

Σημαρα βρισκομαι μακρυα σου και μου λειπεις..
Νοσταλγω τις ακρογιαλιες που κολυμπουσαμε
και τα πεζουλια μεσα στα πευκα που καθομασταν
για να μιλαμε με τις ωρες και να λεμε τις σκεψεις μας.
Τα ψαξιματα για να ανακαλυψουμε κατι καινουριο.
Τα μερη που γνωρισαμε στις νυχτερινες μας προσπαθειες..
Νοσταλγω την ανθρωπινη θαλπωρη που μου προσφερες.
Τη ζεστασια που μοιραστηκαμε
και τα ανατριχιασματα που μ εκανες να νοιωθω..
Νοσταλγω τις γλυκες λειχουδιες τα δωρα της αγαπης σου
που απλα περα απο τα συμφεροντα εσυ μου προσφερες..
Νοσταλγω τισ στιγμες που χαιροσουν να υπαρχεις κοντα μου
και τα φτερουγισματα της ψυχης σου
βλεποντας τα πουλια να δροσιιζονται
κανοντας κι αυτα το μπανιο τους μεσα στη τεχνιτη βροχουλα...
Χιλια πραγματα νοσταλγω σημερα
που βρισκομαι μακρυα σου και μου λειπεις..

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Το πορτρετο μιας κυριας

Σαν νατανε γιορτη
κοσμος πολυς με παρελασεις
και μουσικες χαρουμενες
ακροβατικα και αλλα πολλα συμβαντα...
Μια ομορφη κυρια με καπελο
ολο χαμογελαει κι αστειευεται
της κανουν το πορτρετο.
Μοιαζει με ηθοποιο μεγαλωμενη
που ονειρευεται.
Ηταν κι εκεινη πολυ ομορφη
στα νειατα της.
Με βαρκα στο ποταμι ακολουθαγε
το δρομο της ζωης της..
Με τραγουδια και μουσικες παραξενες
ηδονικες μουσικες
πηρανε τα μυαλα της..
Τωρα πως περιμενει ν αρθουν κοντα
να την ζεστανουνε
με ερωτικες ματιες να την αποπλανησουν..
Κυρια το πορτρετο σας εφτιαχτηκε
τι ομορφη που εισαι..
Εκεινη μ ενα χαμογελο τους ευχαριστησε
το πηρε και χαθηκε αναμεσα στο πληθος
που με χειροκροτηματα την αποχαιρετουσε..

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Καρδια μου πιστευε.

Καρδια μου πιστευε αν μπορεις
στο μερωμα της γης απ τη βροχη
και στην ασθμαινουσα ανασα του αγερα.
Στη θαλπωρη της ζεστασιας
και στη δροσια που φερνει η κρυα μερα..
Στην καλοσυνη και τη γλυκα της χαρας
μαζυ με τ απλωμα που φερνει.
Κι αν ερθει ο πονος υστερα
παρεα να σου κανει
να τον δεχθεις σαν μαθητης
τα πρεπει να σου βανει..
Καρδια μου πιστευε αν μπορεις
βαλε τα δυνατα σου
να δωσουν καρπισμα οι βροχες
κι ανεμοι τραγουδια
και του χειμωνα τα κλαδια
να βγαλουνε λουλουδια..

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Γραμμα για σενα που λειπεις.

Κι οταν λειπεις
ειναι ομορφα τα δεντρα
περα απ το παραθυρο.
Κι ομως μια ομορφια λειπει.
Νοιωσε τι με τρομαζει.
Κι οταν λειπεις
μου χαιδευει ο ανεμος
ζεστος το δερμα.
Κι ομως μιαζεστη του λειπει.
Σκεψου τι χρειαζομαι.
Κι οταν λειπεις
βρισκω κατι
απ οσα βρηκες για μενα.
Κι ομως τοσα πολλα λειπουν.
Ελα μολις μπορεις...

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Ο μοναχικος ψαρας

Ηλιοβασιλεμα κι ο λοφος καιγεται.
Ωραια και καλη η θαλασσα
η βαρκα κι ο ψαρας φερνουν τα δωρα της.
Μεγαλη η σοδια τρεμοπαιζουν τα δυχτια.
Να σουν γυναικα να χαιροσουν μαζυ μου..
Κατω απ τον βιολετι ουρανο πρασσινιζει η θαλασσα.
Μ ενα παλιο σκαρι κανει ο ψαρας το εργο του
διχως θορυβο μανουβραρει στη στερια τις ελπιδες του.
Καθως το ξεδυχτιασμα τελειωνει
κανει καποιους λογαριασμους στα τελαρα
για να μαθει αν πηγαν χαλαλι οι κοποι του.
Νασουν για να βλεπες τους αγωνες μου
νασουν γυναικα να με βοηθουσες...
Σαν ερθη η νυχτα ο ψαρας βαρια σηκωνει τις μποτες του
επισκεπτης της θαλασσας στη ξηρα δυσκολευεται.
Θα πουλησει στα κεντρα τα ψαρια του
και μετα στο κοντινο καπηλιο με λιγο κρασι
θε να σβησει τους κοπους του.
Νασουν γυναικα για ναγερνα στην αγκαλια σου..

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Ενα ακομα αντιο.

Αγριες κερασιες του Κομπε
Σας εζησα στο ανθισμα σαν βρεθηκα κοντα σας.
Χαρηκα τα στολισματα και τη λεπτη ομορφια σας.
Μα ηρθε η ωρα η δυσκολη των αποχωρισμων σας.
Το αντιο ψιθυρισατε στα ασπρα σας ανθακια
με πονο και θλιψη στη καρδια τ αφησατε να φυγουν..
Ενας κοσμος ωραιος που τους πηραν τα κυματα..
Ο χρονος περναει γρηγορα κι εμεις θα περιμενουμε
μ ελπιδα και υπομονη ν ανθισετε και παλι.
Να νοιωστε τα κλαδακια σας να ξαναζωντανευουν
ν ανθισει το χαμογελο στις ομορφες ψυχες σας..
Κοντα στα ποταμια πλαι στους δρομους
και μεσα στα παρκα ενα πληθος ανθρωπων
εσας θα περιμενουμε..με τη βοηθεια των Θεων..
να σας δουμε και παλι ν ανθιζετε
αγριες κερασιες του Κομπε...

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Η γυναικα που γνωρισα.

Η γυναικα που γνωρισα
να τρεχει στ ακρογυαλι
και που μαζυ μοιραστηκα
τις ζεστες του καλοκαιριου
με τη δροσια της θαλασσας
στο ομορφο νησι μου
εφυγε το φθινοπωρο
την πηρε ο αγερας.
Εφυγε με τα συννεφα
μ ενα αντιο μοναχα`
και βουρκωμενα ματια..
Πως μπορω πια να ξερω
που να βρισκεται τωρα;
Λετε να με θυμαται;
Να νοιωθει την απουσια μου
η ζεστα να της λιπει;
Πολλες φορες απλωνω τα χερια μου
λαχταρω να τη πιασω
να τη νοιωσω δικια μου.
Η καρδια μου χτυπα δυνατα
σαν θυμαμαι την γυναικα που γνωρισα
αλλα δεν μπορεσα
να την κρατησω κοντα μου..

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Το δεντρο μας.

Καθε μερα τις κρυες νυχτες του χειμωνα
γραφω ενα γραμμα με λιγες λεξεις για σενα.
Το κλεινω σε ενα μικρο φακελο
μαζυ με τη ζεστασια των χεριων μου
και το κρεμαω
στα γυμνα κλαδια του δεντρου μας
για να προστατευτει απ το κρυο.
-Ξερεις τι κρυβω μεσα στα γραμματα
που τα κρεμαω σαν φυλλα;
Τα δικα σου χαμογελα
και την δικη μου αγαπη για σενα.
Πιστευω μ αυτο το τροπο
να τα βγαλει περα
το δεντρο της αγαπης μας
οταν θα ρθουν και φετος
οι κρυες νυχτες του χειμωνα.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Της ψυχης το πεταγμα.

Ψυχη μου μονη που τραβας
ετσι λεπτη κι αδυναμη που εισαι;
Τ ανεβασμα για τ αψηλα
και τ απλωμα σου περα
θελει δυναμεις αρκετες
που μεσα μου κουρνιαζουνε
κι απ τον καιρο που περασε
τις νοιωθω μουδιασμενες.
Θα μου στοιχισει ακριβα
πικρα θα μετανοιωσω
αν στηριγμα δεν βρω εκει
και πεσω και γρατσουνισθω
και την χαρα δεν νοιωσω.
Ψυχη μου μονη που τραβας
σ αρεσει η περιπετεια
το αγνωστο γυρευεις;
Δεν νοιαζεσαι τ ανεβασμα
κινδυνους μηπως φερει
να ζαλισθεις και να χαθεις
στ αποκρυμνα τα μερη;
Ψυχη στα υψη που με πας
τη μοναξια φοβαμαι...

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Μη φοβηθεις.

Καμια φορα που θα βρεθεις
αναμεσα σ Εκεινους
και δυνατα φωναζουν να τους πεις
μ αυτους κι εσυ αν εισαι..
Μη φοβηθεις και μην αρχισεις
ορκους να δινεις τρεμοντας
οτι εισαι συ καθηγητης
και δεν εισαι μαζυ τους..
Πως δεν γνωριζεις ποιοι ειν αυτοι
που αλητικα ζητανε
την ειρηνη και τον ερωτα
αντι να πολεμανε..
Στη δυσκολια μη παραδοθεις
τα λογια σου μη χασεις
κρατα γερα τα νευρα σου
τη μεση μονο πιασαι
και ν απαντησεις δυνατα
πως ναι μαζυ τους θα σαι.
Με περηφανια γυρισε
και μες τα ματια δες τους.
Μην αρνηθεις την πιστη σου
τα χερια σφυξε επανω
και πες μ αυτους γεννηθηκα
μ αυτους και θα πεθανω.

Τετάρτη 19 Ιανουαρίου 2011

Γυρισμα στο πατρικο μου.

Σαν τουτη δω τη χειμωνια σαν βρεχει κι ειναι βραδυ
ολα τ αδελφια στη φωτια θα καθονται να λενε..
Να λενε για τα ξενανε να λενε και για μενα.
Για μενα πουφυγα μακρια να παω σ αλλα μερη
να βρω της τυχης τις χαρες της μοιρας τα γιορτανια..
Κι ηρθαν χειμωνες δυσκολοι κρυα τα καλοκαιρια
ρακενδυτος εγυρναγα να βρω για να δουλεψω.
Οι πλουσιοι πουχαν τις δουλιες διαλεγαν τους δικους τους
και δειχναν συμπεριφορες ακαρδων παραλιδων..
Πηγα στις πανω γειτονιες στις ομορφες κυραδες
που δεχονται λεβεντονιους στις αγκαλιες τους μεσα.
Ζητησα τα περισια τους χωρις ντροπες να παρω.
Ολοι με περιγελασαν και τωρα τι να κανω;
Τουτη τη βαρυχειμωνια που μερα νυχτα βρεχει
λαχταρησα για να σας δω ντρεπομαι να γυρισω.
Φοβαμαι πως ο κυρης μου δε θα μ αναγνωρισει.
Πεστε του ηρθε ο Σταυρης απο τα ξενα μερη.
Χαμενος ηταν κι εφθασε εξω στα σκαλοπατια
σαν παραγιος για ν αργασθω να νοιωσω τη χαρα σας
να δω τους τοπους τους παλιους να δω τα καλτεριμια..
Δεν θελω αμνους των σιτευτων για μενα σεις να σφαξτε
μο θελω στη γωνιτσα αυτη μια ζεστασια να παρω
να νοιωσω φλογα στη καρδια κι εξω αν θελει ας βρεχει..

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Γυναικες που ονειρευτικα.

Γυναικες που ταξιδεψαμε
μαζυ για λιγες μερες
ονειρα σπειρατε γλυκα
στις βραδυνες μου ωρες..
Σας ενοιωθα κοντα μου
σας εβλεπα πως πεφτατε
ζεστα στην αγκαλια μου..
Τωρα που φυγατε μακρυα
να ζηστε σ αλλα μερη
νοιωθω πως με προδωσατε
γλυκα με κοροιδεψατε,
σαν να με κανατε εραστη
μονο για μια στιγμη..
Κι ομως σημαινατε
τοσα πολλα για μενα.
Ελατε για μια νυχτα
στον υπνο μου ξανα
λουλουδια να μου φερετε
και λιγη ζεστασια.

Σάββατο 1 Ιανουαρίου 2011

Γυναικα της βιτρινας

Γθναικα που σε γνωρισα
πισω απο μια βιτρινα
να ξερες ποσες συ χαρες
μπορεσες να μου φερεις.
Οι αισθησεις με θυμηθηκαν
ενοιωσα ανατριχιλα
σαν νεος που πρωτοβγαινα
για να γνωρισω τη ζωη.
Να βρω τις λεξεις προσπαθω
σε σενα να μιλησω
να πω πως σε λαχταρησα
πως κατι εισαι για μενα..
Το ξερω πως το βλεμμα σου
με ποθο ολους κοιταζει
κι η προκληση στη σταση σου
κι αλλους αναταραζει.
Με λυπη σ αποχαιρετω
φευγω για τ αλλα μερη
να δω κι αλλες γειτονιες
με ομορφες γυναικες
αλλα με σε σκλαβωθηκα
βαρια ειν η καρδια μου..