Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012
Παπαμυθι χωρις τελος.
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
Αγαπαμε η οχι τον εατο μας;
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012
Νοσταλγια της πρωτης αγαπης.
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012
Ηπαλια μας γειτονια.
Θαθελα να ξαναβλεπα τη παλια μας γειτονια.
Να βρεθω για λιγο μεσα στα στενα ανηφορικα σοκακια.
Να περπατησω ολομοναχος ψαχνοντας για το σπιτι μας.
Κι ας επεφτε ψιλοβροχο κεινη την ωρα..
Στο φανταστικο καλεσμα των δικων μας να σταματησω
να ψαξω για τις μορφες τους μεσα στα μισοκλειστα παραθυρα.
Τι μεγαλη αξεπεραστη θλιψη η θυμηση τους..
Να μπορουσα να χτυπησω τη πορτα μας
για να ξαναμπω στα μερη που μεγαλωσα.
Να θυμηθω τα παιγνιδια μας τους παιδικους μας φιλους
και τα ονειρα που καναμε για τη ζωη μας..
Να βρεθω για λιγο μεσα στα στενα ανηφορικα σοκακια.
Να περπατησω ολομοναχος ψαχνοντας για το σπιτι μας.
Κι ας επεφτε ψιλοβροχο κεινη την ωρα..
Στο φανταστικο καλεσμα των δικων μας να σταματησω
να ψαξω για τις μορφες τους μεσα στα μισοκλειστα παραθυρα.
Τι μεγαλη αξεπεραστη θλιψη η θυμηση τους..
Να μπορουσα να χτυπησω τη πορτα μας
για να ξαναμπω στα μερη που μεγαλωσα.
Να θυμηθω τα παιγνιδια μας τους παιδικους μας φιλους
και τα ονειρα που καναμε για τη ζωη μας..
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012
Το αρσενικο και θηλικο του ερωτα.
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
Το πικρο αντιο.
Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012
Η μεγαλη απουσια.
Τα καλοκαιρια ειναι χαρουμενα
εχουν μια θαλπωρη που με ζεσταινει.
Το φετεινο ομως ειναι θλιμενο
εχει μια απουσια που με κρυωνει.
Μηπως επειδη δεν προκειται να σε δω;
Στο κηπο δεν ακουγονται οι φωνες των πουλιων
και τα λουλουδια δεν εχουν ακομα ανθισει.
Υπαρχει γυρω μου μια συννεφια.
Ακομα και η ροδια δεν λεει να κοκκινισει..
Μηπως επειδη φετος δεν προκειται να σε δω;
εχουν μια θαλπωρη που με ζεσταινει.
Το φετεινο ομως ειναι θλιμενο
εχει μια απουσια που με κρυωνει.
Μηπως επειδη δεν προκειται να σε δω;
Στο κηπο δεν ακουγονται οι φωνες των πουλιων
και τα λουλουδια δεν εχουν ακομα ανθισει.
Υπαρχει γυρω μου μια συννεφια.
Ακομα και η ροδια δεν λεει να κοκκινισει..
Μηπως επειδη φετος δεν προκειται να σε δω;
Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012
Αγαπη χαμενη
Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012
Το παραπονο μου
Τετάρτη 25 Απριλίου 2012
Θελω να σε κερδισω.
Τρίτη 24 Απριλίου 2012
Μοιρασου με.
Τρίτη 3 Απριλίου 2012
Η αγαπη τα θελει ολα.
Η αγαπη δεν ειναι για παντα
για εδω και τωρα ειναι
οχι για παντα.
Προσφερε μια αγκαλια λουλουδια
Δωσε το σωμα και τη ψυχη σου
δωσε ολοκληρο τον εαυτο σου
γιατι το να δωσεις σ εκεινη που αγαπας
κατι λιγοτερο απ οτι εσυ μπορεις
κρυβει μια αδικια..
Περιποιησου την αγαπημενη σου
με ολη την τιμιοτητα που διαθετεις.
Μη φοβηθεις να της τα δωσεις ολα.
Αν τσιγγουνευτεις και δωσεις
κατι λιγοτερο στην αγαπη
να ξερεις πως αυτο κριβει μια αδικια...
Η αγαπη δεν ειναι για παντα
μην το νομιζεις
για εδω και τωρα ειναι
οχι για παντα...
Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012
Την αληθεια σου θελω
Δεν μ αρεσουν τα ψευτικα βγαλε την μασκα σου
κι αφησε με να δω το προσωπο σου.
Σταματησε να προσποιησαι
κι αφησε με ν ακουσω τη φωνη σου.
Να καταλαβω τις πραγματικες σου σκεψεις..
Βγαλε το ψευτικο χαμογελο
κι αφησε να σε γνωρισω..
Χρειαζεσαι να σ εχω εμπιστοσυνη κι αναγνωριση
για ν αφαιθεις ελευθερη;
Να καταλαβεις οτι δεν χρειαζεται να κρυφθεις
πισω απ τις μασκες των ψευτικκων συμπεριφορων
και των προσποιησεων;
Βγαλε και πεταξε τις μασκες
ο αληθινος σου εαυτος ειναι τοσο ωραιος...
Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012
Ακομα σε θυμαμαι
Βρεθηκαμε οταν πια ειχαμε κουραστει να ειμαστε μονοι.
Σαν παιδια γνωριστηκαμε και οι πρωτες μας λεξεις
δειλιασαν να ειπωθουν.
Αργοτερα διαλεξαμε ακρογυαλιες απομακρες
στη προσπαθεια να βρεθουμε
περα απο τα ψιθυρισματα του κοσμου.
Σαν δυο ρωμαντικοι εραστες καναμε παρεα
στους φαρους των λιμανιων.
Αναζητουσαμε μια καποια δροσια
στις καυτερες καλοκαιριατικες μερες.
Βλεπαμε τα κυματα να προσπαθουν
ν ανεβουν στη παραλια.
Τους ελειπε η δυναμη και γυριζαν πισω.
Βραδυνες οι ωρες και οι φωτισμοι των κεντρων
γινονταν δρομοι στα συναισθηματα μας..
Κουρασμενοι απ τις ευθυνες της χθεσινης ζωης μας
βυθυζομασταν στην ανεμελια θελοντας
να ξεπλυνουμε τις ενοχες μας..
Ας μπορουσα για παντα να σε θυμαμαι
ωραια νοσταλγικη αναμνηση...
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012
Ηθελα να σας φερω το μηνυμα.
Μια και το σωμα δε μπορεσε ετσι δειλο κι ανημπορο πολεμα ψυχη μου εσυ..
Δεσε τα κουρελια με σπαγγους και ζεστανε τα ξυλιασμενα δαχτυλα των ποδιων μου.
Κρατησε τον αγερα που φυσαει μεσα απ τα χαλασματα..Βοηθησε να ξημερωσει η μερα
να βγει ενα φως κι ας ειναι θαμπο και κουρασμενο..
Εβρεχε ατελειωτα..Με χερια και με ποδια μπουσουλουσα μεσα στη λασπουρια.
Επρεπε να φτασω για να σας φερω το μηνυμα.
Το σωμα μου σακατευτηκε και καθε βημα γινοταν βαρυτερο.
Ψυχη μου βοηθαμε να μη μεινω στο δρομο..
Εβαλα τα δυνατα μου να μπορεσω να κανω μια τελευταια προσπαθεια να σταθω στα ποδια μου.
Δεν ελεγε να ξημερωσει..Γυρω μου ουρλιαζαν τα τσακαλια.Προσπαθησα να δω μες το σκοταδι
τιποτα δεν εβλεπα.Αφουγκραστηκα στο χωμα για να βρω τον δρομο των ζωντανων.
Προχωρησα μες τη βροχη εναντια στον ανεμο τα ματια μου θολωσαν σταματησα
πηρα μια ανασα με προσπαθεια..Τοτε σαν ισκιος ηρθε εκεινη ειχε μια ζεστη στα ματια της.
Μ αρπαξε στην αγκαλια της και κολλησε τα χειλια της στα δικα μου.Ηθελε να με βοηθησει
να μου δωσει ξανα την ανασα μου να μου δωσει ζωη..
Τα ματια μου κουρασμενα βασιλευανε...Νυσταζα θα χανομουν μεσα σε κεινο το μερος..
Φωναξε δυνατα και η κραυγη της ξεσκισε την ερημια ενα γυρω..
Ανοιξα τα ματια μου.Εκλεγε απελπισμενα.Περιμενε περισσοτερα απο εμενα..
Σηκωθηκα..Γονατισα Επεσα τα χερια μου λυγισαν.Εμπειξα τα νυχια μου στο χωμα για να κρατηθω. Αρχισα ν αρκουδιζω. Δεν επρεπε να μεινω εκει..
Απλωσα τα χερια μου να πιαστω απο τις ζεστες παλαμες της να βοηθειθω στον αγωνα μου
για να ζησω τωρα που ειχε καποιο νοημα η ζωη μου
Να μπορουσα να την αγκαλιαζα και να σηκωνομουνα ορθιος.Να βρεθει καποιο δεντρο να
στηριξει το σωμα μου.Σχεδιαζα με το νου μου αριθμους και εικονες για να κρατηθω ξυπνητος.Το κρυο δυναμωνε.Πεταξα τις τυψεις που με βαραιναν και λευτερωθηκαν οι πλατες μου...Ψευτοχαραζε η αυγη.Γρηγορεψα το περπατημα πηρα θαρρος ελεγα πως θα φθασω
για να σας φερω το μηνυμα..Ενας τοπος ολογυμνος απλωνοταν μπροστα μου.Ενα μερος που το εδερνε λυσσασμενα ο ανεμος.Δεν υπηρχε δρομος να οδηγει καπου.Τιποτα δεν φαινοταν
τρομαζα μ αυτο το τιποτα..Εκανα πισω ελπιζοντας να παρω αμπαριζα απο κατι που θα στεκοταν ορθιο αλλιως υπηρχε κινδυνος να πιαστω αιχμαλωτος και να πρεπει να μεινω
ακινητος για παντα σ αυτο το μερος..Αντι για βοηθεια περασε ενα αλογο καλπαζοντας.
Με σκεπασε η καταχνια. Πισω και μπρος μου δεν εβλεπα τιποτα.Ειπα να προχωρησω με
απλωμενα τα χερια.Κρυα πουντιασμενα εψαχναν για λυσεις στ αδιεξοδα.
Βουλιαζοντας στην υγρη επιφανεια ξεχυθηκα σαν ζωο που λαχταρα να βοηθησει τα παιδια του..Μεσα στο μυαλο μου ετρεχα ομως το σωμα μου σερνοταν.Εφευγα χωρις να πηγαινω πουθενα.Τα πιστευω μου οι ιδεες τα ονειρα και οι ελπιδες μου κινδυνευαν να χαθουν.
Αχ θεε μου βοηθησε για να μπορεσω να φερω το μηνυμα..Βοηθησε με να προχωρησω...
Δεσε τα κουρελια με σπαγγους και ζεστανε τα ξυλιασμενα δαχτυλα των ποδιων μου.
Κρατησε τον αγερα που φυσαει μεσα απ τα χαλασματα..Βοηθησε να ξημερωσει η μερα
να βγει ενα φως κι ας ειναι θαμπο και κουρασμενο..
Εβρεχε ατελειωτα..Με χερια και με ποδια μπουσουλουσα μεσα στη λασπουρια.
Επρεπε να φτασω για να σας φερω το μηνυμα.
Το σωμα μου σακατευτηκε και καθε βημα γινοταν βαρυτερο.
Ψυχη μου βοηθαμε να μη μεινω στο δρομο..
Εβαλα τα δυνατα μου να μπορεσω να κανω μια τελευταια προσπαθεια να σταθω στα ποδια μου.
Δεν ελεγε να ξημερωσει..Γυρω μου ουρλιαζαν τα τσακαλια.Προσπαθησα να δω μες το σκοταδι
τιποτα δεν εβλεπα.Αφουγκραστηκα στο χωμα για να βρω τον δρομο των ζωντανων.
Προχωρησα μες τη βροχη εναντια στον ανεμο τα ματια μου θολωσαν σταματησα
πηρα μια ανασα με προσπαθεια..Τοτε σαν ισκιος ηρθε εκεινη ειχε μια ζεστη στα ματια της.
Μ αρπαξε στην αγκαλια της και κολλησε τα χειλια της στα δικα μου.Ηθελε να με βοηθησει
να μου δωσει ξανα την ανασα μου να μου δωσει ζωη..
Τα ματια μου κουρασμενα βασιλευανε...Νυσταζα θα χανομουν μεσα σε κεινο το μερος..
Φωναξε δυνατα και η κραυγη της ξεσκισε την ερημια ενα γυρω..
Ανοιξα τα ματια μου.Εκλεγε απελπισμενα.Περιμενε περισσοτερα απο εμενα..
Σηκωθηκα..Γονατισα Επεσα τα χερια μου λυγισαν.Εμπειξα τα νυχια μου στο χωμα για να κρατηθω. Αρχισα ν αρκουδιζω. Δεν επρεπε να μεινω εκει..
Απλωσα τα χερια μου να πιαστω απο τις ζεστες παλαμες της να βοηθειθω στον αγωνα μου
για να ζησω τωρα που ειχε καποιο νοημα η ζωη μου
Να μπορουσα να την αγκαλιαζα και να σηκωνομουνα ορθιος.Να βρεθει καποιο δεντρο να
στηριξει το σωμα μου.Σχεδιαζα με το νου μου αριθμους και εικονες για να κρατηθω ξυπνητος.Το κρυο δυναμωνε.Πεταξα τις τυψεις που με βαραιναν και λευτερωθηκαν οι πλατες μου...Ψευτοχαραζε η αυγη.Γρηγορεψα το περπατημα πηρα θαρρος ελεγα πως θα φθασω
για να σας φερω το μηνυμα..Ενας τοπος ολογυμνος απλωνοταν μπροστα μου.Ενα μερος που το εδερνε λυσσασμενα ο ανεμος.Δεν υπηρχε δρομος να οδηγει καπου.Τιποτα δεν φαινοταν
τρομαζα μ αυτο το τιποτα..Εκανα πισω ελπιζοντας να παρω αμπαριζα απο κατι που θα στεκοταν ορθιο αλλιως υπηρχε κινδυνος να πιαστω αιχμαλωτος και να πρεπει να μεινω
ακινητος για παντα σ αυτο το μερος..Αντι για βοηθεια περασε ενα αλογο καλπαζοντας.
Με σκεπασε η καταχνια. Πισω και μπρος μου δεν εβλεπα τιποτα.Ειπα να προχωρησω με
απλωμενα τα χερια.Κρυα πουντιασμενα εψαχναν για λυσεις στ αδιεξοδα.
Βουλιαζοντας στην υγρη επιφανεια ξεχυθηκα σαν ζωο που λαχταρα να βοηθησει τα παιδια του..Μεσα στο μυαλο μου ετρεχα ομως το σωμα μου σερνοταν.Εφευγα χωρις να πηγαινω πουθενα.Τα πιστευω μου οι ιδεες τα ονειρα και οι ελπιδες μου κινδυνευαν να χαθουν.
Αχ θεε μου βοηθησε για να μπορεσω να φερω το μηνυμα..Βοηθησε με να προχωρησω...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)