Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

Ακομα σε θυμαμαι

Βρεθηκαμε οταν πια ειχαμε κουραστει να ειμαστε μονοι. Σαν παιδια γνωριστηκαμε και οι πρωτες μας λεξεις δειλιασαν να ειπωθουν. Αργοτερα διαλεξαμε ακρογυαλιες απομακρες στη προσπαθεια να βρεθουμε περα απο τα ψιθυρισματα του κοσμου. Σαν δυο ρωμαντικοι εραστες καναμε παρεα στους φαρους των λιμανιων. Αναζητουσαμε μια καποια δροσια στις καυτερες καλοκαιριατικες μερες. Βλεπαμε τα κυματα να προσπαθουν ν ανεβουν στη παραλια. Τους ελειπε η δυναμη και γυριζαν πισω. Βραδυνες οι ωρες και οι φωτισμοι των κεντρων γινονταν δρομοι στα συναισθηματα μας.. Κουρασμενοι απ τις ευθυνες της χθεσινης ζωης μας βυθυζομασταν στην ανεμελια θελοντας να ξεπλυνουμε τις ενοχες μας.. Ας μπορουσα για παντα να σε θυμαμαι ωραια νοσταλγικη αναμνηση...