Σάββατο 14 Ιουνίου 2014

H Λεονι της γειτονιας μας


Ηταν που λετε μια κοπελα ορφανη που εδινε ζωη στη γειτονια μας με τους χορους και τα τραγουδια της βαθεια ανασα στη καρδια μας. Εμοιαζε λιονταρακι οταν ετρεχε κιεπαιρνε ο αερας τα μαλλια της γι αυτο την ειπαν Λεονι και ειχε χαρα για τ ονομα της. Δεν περπατουσε μονο ετρεχε να κανει ολων τα χατιρια κι εσερνε πρωτη το χορο στα γλεντια και στα πανηγυρια. Στη γειτονια την καμαρωναμε αγορια και κοριτσια ολοι στη συντροφια κι αυτη κουνουσε τα μαλλακια της με σκερτσο και με τσακπινια... Ηρθε ομως ο καιρος μεγαλωσε και πως της τα φερε η μοιρα αγαπησε ενα ξενο ναυτικο μες του χορου τη γυρα. Φαινοτανε χαρουμενη οταν μας χαιρετουσε καινουριους τοπους θα λαχταρησε να δει κοντα στ αγορι π αγαπουσε. -Μη μας ξεχασεις Λεονι στη ξενιτεια χαμενη.. Εκεινη μας αγκαλιασε μας ειπε γεια κι εφυγε βουρκωμενη... Κατα καιρους μαθευτηκε πως εκαναν το γαμο τους πως νοικιασαν και μαγαζια και πως εργαστηκαν σκληρα για να τα βγαλουν περα... Προσπαθησε για ν απλωθει να βρει και κει παρεα ομως η γλωσσα τη δυσκολευε δεν ενοιωθε ωραια. Εκανε ομως δυο παιδια που με φροντιδα τα μεγαλωνε τα μορφωσε βρηκαν δουλεια κι εκεινη τα καμαρωνε. Τις δε γιορτες σαν μαζευοτανε χορευανε και τραγουδουσαν στους ξενικους ρυθμους με τις κοπελες τους χαρουμενα πηδουσαν. Εκεινη εκλεινε τη βραδυα μ ενα τραγουδι απ την πατριδα κι ολοι την ακουγαν συωπηλα γνωριζοντας της μανας την ελπιδα... Τα χρονια ομως περασαν αλλαξαμε στη γειτονια χωρις χαρα πια ζουσαμε. Μας γερασε η μοναξια ξεχασαμε κι αυτους που αγαπουσαμε. Μονο που χτες εκει στο καφενειο που καθομουνα δυο λιοντα5ρακια τρεχανε μεσα στη τηλεοραση.Και σκευτηκα τη Λεονι. Πως αραγε να τα περνα στη ξενη χωρα;Θα ζει ευτυχισμενη η μηπως κλαινε τα ματακια της κι ειναι δυστυχισμενη; Θυμαται την πατριδα της τα μερη που μεγαλωνε τους φιλους που παιζε μαζυ τα δεντρα που σκαρφαλωνε; Μπορει να τα περνα καλα να πα;ντρεψε και τα παιδια της. Νακανε νεους συγκενεις καινουριους φιλους.Μπορει να ριζωσε στη ξενητια. Δεν ξερω ομως τι να πω εμενα θα μου λειπει και λαχταρω για να τη δω εστω και σαν σε ονειρο να ερχεται ξανα στη γειτονια μας...