Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Μια πορεια ζωης.


Αν δεις τις κερασιες ν ανθιζουν στην Ιαπωνια θα νοιωσεις σα να βρισκεσαι για λιγες μερες σ ενα παραδεισο μαγευτικης ομορφιας.. Θα δεις τους ανθρωπους σαν ναναι πανηγυρι να σχηματιζουν φιλικες παραιες να τρωνε και να πινουν να χορευουν και να τραγουδουν κατω απ τα δεντρα ολες αυτες τις μερες.. Ομως τα νιατα φευγουν γρηγορα κι ερχεται το μεγαλωμα που εχει προβληματα και λυπες. Εχει και τα γεραματα.. Σου ερχεται να κλαις οταν στο τελος της γιορτης φυσηξει δυνατα ο ανεμος και παρασυρει τ ανθη στα ποταμια. Τα βλεπεις να φευγουν και να χανονται..Να χανονται. Μια λουλουδενια λυπητερη πορεια προς τη θαλασσα... Υ.Γ.. Μην νοιαζεσαι καλη μου οι κερασιες θ ανθισουν και παλι..

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Σε γνωρισα στο τρενο.


Το τρενο ετρεχε μεσα στη νυχτα. Η πορτα στο βαγονοι ανοιξε κι ηρθες και καθισες κοντα μου. Πουλι που πιαστηκε στα διχτυα κι αρχισε η καρδια του να χτυπαει γρηγορα. Ποια μοιρα καθοριζει τις ζωες μας ριχνοντας τον εναν μεσα στα διχτυα του αλλου.