Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Απο τηΛολιτα του Ναμποκοφ πλασμενο για ν ακουστει.

Λόλιτα  Λολιτα.
ττΦως της ζωης μου.
Θλογα των σωθηκων μου.
Αμαρτια μου.Ψυχη μου.
Λολιτα.
Η γλωσσα κανει δυο βηματα
επανω στον ουρανισκο
για να χωτυπησει με το τριτο
επανω στα δοντια.
Λο-λιτα-τα.Λο -λι-τα.
Ηταν Λο μονο Λο το πρωι
φορωντας μια μονο καλτσα
Ηταν Λολα με τα παντελονια
Ντολορες στο καταλογο των μαθητριων
Μα στην αγκαλια μου
ηταν παντοτε Λολιτα..
Λολιτα φως της ζωης μου
φλογα των σωθηκων μου
Αμαρτια μου ψυχη μου..

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2016

Εγω και ο πονος μου.

Τακ τακ  χτυπησε η πορτα της καρδιας μου./
   Ποιος ειναι; Ειπα.
Η αγαπη ..Ειπε..
Της ανοιξα και περασε..
Μπηκε μαζυ ο πονος μπηκε κι η λυπη...
Μετα δυο χρονια
κουραστηκε απο μενα η αγαπη
ανοιξε την πορτα κι εφυγε..
Εμεινε ο πονος εμεινε και η λυπη..
Μετα πολυ καιρο στη τοση λυπη μου.
  Τακ τακ ακουστηκε
στη πορτα της καρδιας μου.
  Ποιος ναναι ; Ειπα
  Η αγαπη ειπε...
Δεν της ανοιξα και εμεινε
απο τοτε  κλειστη η πορτα της καρδιας μου...
            Διασκευη απο γραπτο του Ν.Περελλη..

Ερωτικες αταξιες

Μανα σκολιο τι μ εστελνες τα γραμματα να μαθω
κει πουναι χιλιες κοπελιες χιλιες νεραιδοπουλες
με βεργολυγιστα κορμια και με κρασατα ματια
και τις κοιταζω και θαρρω και παιρνει ονους μου αερα.
Μανα σκολιο τι μ εστελνες τα γραμματα να μαθω
κι εμπλεξα με μιαν ομορφη με μια νεραιδοπουλα
κι αντι να στρωνω τα χαρτια ν ανοιγω τα βιβλια
στρωνω λουλουδια απ τις αυλες στρωνω κλαρια απ τους κηπους
και πεφτει απανω  η ομορφη και καθομαι κοντα της
κι ωρες ολοκλήρες κοιτω κι ωρες διαβαζω μεσα
στα ματια της τον ερωτα και την μεγαλη αγαπη.
Μανα σκολιο τι μ εστελνες τα γραμματα να μαθω...