Η μεγαλη απουσια.

Τα καλοκαιρια ειναι χαρουμενα
εχουν μια θαλπωρη που με ζεσταινει.
Το φετεινο ομως ειναι θλιμενο
εχει μια απουσια που με κρυωνει.
Μηπως επειδη δεν προκειται να σε δω;

Στο κηπο δεν ακουγονται οι φωνες των πουλιων
και τα λουλουδια δεν εχουν ακομα ανθισει.
Υπαρχει γυρω μου μια συννεφια.
Ακομα και η ροδια δεν λεει να κοκκινισει..
Μηπως επειδη φετος δεν προκειται να σε δω;