Ενα ακομα αντιο.

Αγριες κερασιες του Κομπε
Σας εζησα στο ανθισμα σαν βρεθηκα κοντα σας.
Χαρηκα τα στολισματα και τη λεπτη ομορφια σας.
Μα ηρθε η ωρα η δυσκολη των αποχωρισμων σας.
Το αντιο ψιθυρισατε στα ασπρα σας ανθακια
με πονο και θλιψη στη καρδια τ αφησατε να φυγουν..
Ενας κοσμος ωραιος που τους πηραν τα κυματα..
Ο χρονος περναει γρηγορα κι εμεις θα περιμενουμε
μ ελπιδα και υπομονη ν ανθισετε και παλι.
Να νοιωστε τα κλαδακια σας να ξαναζωντανευουν
ν ανθισει το χαμογελο στις ομορφες ψυχες σας..
Κοντα στα ποταμια πλαι στους δρομους
και μεσα στα παρκα ενα πληθος ανθρωπων
εσας θα περιμενουμε..με τη βοηθεια των Θεων..
να σας δουμε και παλι ν ανθιζετε
αγριες κερασιες του Κομπε...