Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Ζωντας σε ξενα μερη.


Καταφερα να βρω δουλεια μακρια σου, αναμεσα σ ανθρωπους που μιλανε αλλες γλωσσες. Καλη δουλεια αλλα πολλες οι ωρες, με τη δικη σου σκεψη μονο χαλαρωνω.. Τις μερες που περασαμε μαζυ θυμαμαι, τα γλεντια με τους φιλους στ ακρογιαλια, τους ποθους που προσαναβες, σαν επεφτες στην αγκαλια τα βραδια. Δεν ξερω τωρα πως περνας,αν βγαινεις με τις φιλες σου παρεα, γιατι η μοναξια βαραινει τη καρδια και η ζωη δεν μας φαινεται ωραια.. Σαν βρεχει και φυσα ο ανεμος, λαχταρα εχω να βρεθω κοντα σου, στο τζακι διπλα ν αγαπιωμαστε,να χουζουρευω μες την αγκαλια σου.. Σκληρη η ζωη στη ξενητια, μοναχος προσπαθω για να τα βγαλω περα. Ποιος ξερει αν θαρθει η ωρα η καλη,αν θαρθει του γυρισμου η μερα. Μπορει να φυγει η συννεφια απο τα μερη τα δικα μας, κι ο ηλιος δικια να φωτισει τους ανθρωπους, να νιωθουνε καλα στον τοπο τους κι εγω να μη χρειαζεται να ζω και να δουλευω μακρια σου..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου