Αποχαιρετισμος.

Την πηρε αγκαλια, την φιλησε, αντιο ειπε και πηδησε στο τρενο που ηταν ετοιμο να ξεκινησει.. Να προσεχεις, φωναξε δυνατα και η φωνη της ταξιδευσε ισια προς το μερος του, πανω απο το πληθος που χαιρετουσε..Γυριζοντας προσπαθησε για να τη δει,ενω το τρενο σφυριζε την αναχωρηση του. Εκεινη δεν επαψε να προσπαθει και να κοιταζει πισω απο τα τζαμια αναμεσα στις φιγουρες που σιγα σιγα θολωναν στα δακρυσμενα της ματια.Το τρενο εφευγε πια απ το σταθμο και χανονταν περα μες τα χωραφια..Να προσεχεις ψιθυρισε και παλι σα να μιλουσε σιγανα στον εαυτο της.. Το ηξερε πως η αγαπη θελει κι απο τους δυο, να προσπαθουν και να προσεχουν για να κρατιεται ζωντανη..