Πηγα και χθες στην πολιτεια τη παλια
με τα στενα δρομακια τα σβησμενα
λαμπιονια π εχασαν το φως
στου γυρισμου τα βηματα μου τα χαμενα.
Τα παραθυρια ηταν κλειστα
στους πυργους τους ερειπωμενους
κι οι καμαρες χωρις φωνες
καλουσανε τους ξεχασμενους.
Εψαχνα μερα να σε βρω
μικρη βασιλισσα θλυμενη
ξυπολυτη να περπατας
στους κηπους ομορφα ντυμενη.
Το βραδυ ειπα θα σε δω
πικρη χαρα μου λατρεμενη
τους ισκιους για να κυνηγας
αναμεσα στους τοιχους σου κρυμενη.
Κουραστηκα να περπατω
στη πολιτεια τη παλια τη μαγεμενη
κι ανεβηκα για να σταθω
στη κουπαστη του πλοιου τη βρεγμενη.
Στου καστρου περα τη πλαγια
μαντηλια βγηκαν κι ανεμιζαν
καποια απ αυτα τα πιο μικρα
γλυκες ελπιδες μου θυμιζαν.
Αντιο καστρο της πολιτειας της παλιας
και σεις μεσιστιες σημαιες ντροπιασμενες
αντιο αγαπες κι ονειρα θολα
ελπιδες για γιορτες χαμενες.