Σαν απαντηση.

Χειμωνιασε τι κριμα
δεν προλαβα να κανω  οσα θαθελα
Λυπαμαι που καμια φορα το γραμμα σου
απαντηση δε θαχει.
Να μη νομισεις πως σε ξεχασα
και πια δεν  σε θυμαμαι.
Να ξερεις η απουσια μου
ταξιδι ξαφνικο και μακρινο πως κρυβει.
Βουρκωσανε τα ματια σου.
Μη κλαις.Γιατι να κλαις;
Δεν θελω να λυπασαι..
Μη νιαζεσαι αγαπη μου
θαρχομαι στα ονειρα σου
τα κρυα βραδια που θα ξαγρυπνας
μαζυ για να τα λεμε.
Τα πρωινα περιμενε κρυφα
με του αερα  τη δροσια
θα στελνω τα φιλια μου.