Οι ξεριζωμενοι

Νυχτωσε κι εμεις ακομα περπαταμε,
Τα ξενοιαστα τα φωτεινα ονειρεμενα χρονια χαθηκαν
κι ο Θεικος παραδεισος κλειστος απο καιρο για μας ,
αμαρτημα που μεγαλωσαμε και που βρεθηκαμε
γυμνοι στη δινη τω ν ανεμων,
Μας εδειωξαν και φυγαμε μακρια για να σωθουμε
Με υποσχεσεις για καλυτερη ζωη ξεγελαστηκαμε,
δρομους ατελειωτους και θαλασσες περασαμε
να βρουμε ανθρωπους φιλικους μαζυ για να δουλευουμε
να ζησουμε καλα εμεις και τα παιδια μας,
Νυχτωσε κι εμεις ακονα προχωραμε
σερναμενοι να βρουμε ψαχνουμε
καπου για να ριζωσουμε,,,