Ο μοναχικος ψαρας

Ηλιοβασιλεμα κι ο λοφος καιγεται.
Ωραια και καλη η θαλασσα
η βαρκα κι ο ψαρας φερνουν τα δωρα της.
Μεγαλη η σοδια τρεμοπαιζουν τα δυχτια.
Να σουν γυναικα να χαιροσουν μαζυ μου..
Κατω απ τον βιολετι ουρανο πρασσινιζει η θαλασσα.
Μ ενα παλιο σκαρι κανει ο ψαρας το εργο του
διχως θορυβο μανουβραρει στη στερια τις ελπιδες του.
Καθως το ξεδυχτιασμα τελειωνει
κανει καποιους λογαριασμους στα τελαρα
για να μαθει αν πηγαν χαλαλι οι κοποι του.
Νασουν για να βλεπες τους αγωνες μου
νασουν γυναικα να με βοηθουσες...
Σαν ερθη η νυχτα ο ψαρας βαρια σηκωνει τις μποτες του
επισκεπτης της θαλασσας στη ξηρα δυσκολευεται.
Θα πουλησει στα κεντρα τα ψαρια του
και μετα στο κοντινο καπηλιο με λιγο κρασι
θε να σβησει τους κοπους του.
Νασουν γυναικα για ναγερνα στην αγκαλια σου..