Γθναικα που σε γνωρισα
πισω απο μια βιτρινα
να ξερες ποσες συ χαρες
μπορεσες να μου φερεις.
Οι αισθησεις με θυμηθηκαν
ενοιωσα ανατριχιλα
σαν νεος που πρωτοβγαινα
για να γνωρισω τη ζωη.
Να βρω τις λεξεις προσπαθω
σε σενα να μιλησω
να πω πως σε λαχταρησα
πως κατι εισαι για μενα..
Το ξερω πως το βλεμμα σου
με ποθο ολους κοιταζει
κι η προκληση στη σταση σου
κι αλλους αναταραζει.
Με λυπη σ αποχαιρετω
φευγω για τ αλλα μερη
να δω κι αλλες γειτονιες
με ομορφες γυναικες
αλλα με σε σκλαβωθηκα
βαρια ειν η καρδια μου..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου