Αγορι χαμενο
μοναχο μεσα στο κρυο
μπορεις να με νοιωσεις;
Εσυ που βαδιζεις
με τσακισμενα τα ποδια
και μαραμενο χαμογελο
μπορεις να με νοισεις;
Μη σηκωνεις τα χερια
μη παραδινεσαι
μη τους βοηθας να θαψουν το φως.
Κοριτσι θλιμμενο
που στεκεις στη γωνια
περιμενοντας διπλα στο τοιχο
βοηθησε με
Εσυ που κρατας το τηλεφωνο
για μια αγαπη χαμενη
βοηθησε με.
Εσας φωναζω
να κουβαλησουμε τη σκαλα
να γκρεμισουμε τους τοιχους
να ανοιξουμε τους δρομους.
Μαζυ θα αντεξουμε
μαζυ θα καταφερουμε
να βγουμε στο φως..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ειναι αληθεια οπως μου ειπε ο γιος μου
ΑπάντησηΔιαγραφήοτι εχω διασκευασει στιχους των φλοιντ.
Προσπαθησα να κρατησω την ατμοσφαιρα.
Ισως να μοιαζουν οι κραυγες μας χωρις
την θεληση μου.
Stivio